Odlewnictwo jest techniką wytwarzania wyrobów metalowych (odlewów). Idea wytwarzania wyrobów metalowych bazuje na nadaniu odlewom zaprojektowanego kształtu, wymiaru oraz struktury. Opisywany proces produkcji zachodzi dzięki doprowadzeniu metalu do stanu ciekłego, a następnie wypełnieniu nim wcześniej przygotowanej, odpowiedniej formy odlewniczej. Polska branża odlewnicza nie jest zespolona, a zakłady odlewnicze są rozproszone. Dwa województwa, które prężniej funkcjonują w branży odlewniczej to województwo śląskie i wielkopolskie. Reszta województw ma tylko kilkuprocentowy wskaźnik wytwarzania wyrobów metalowych.

Obróbka cieplna jest wspólną nazwą obróbek materiałów metalowych. Polega na poddaniu materiału wymaganym zabiegom cieplnym, które mają wpłynąć na zmianę struktury stopu. Prowadzi to do nadania im odpowiednich cech mechanicznych, fizycznych oraz chemicznych. Na proces obróbki cieplnej składają się operacje i zabiegi. Operacja obróbki cieplnej to część procesu technologicznego przeprowadzana w sposób ciągły, zazwyczaj na jednym stanowisku roboczym. Zabieg obróbki cieplnej to część operacji (nagrzewania, wygrzewania, chłodzenia).

Obróbkę cieplną stali można podzielić na: obróbkę cieplną zwykłą, obróbkę cieplno- chemiczną, obróbkę cieplno-mechaniczną, obróbkę cieplno –magnetyczną. Obróbka cieplna zwykła polega na zmianie własności metali i stopów pod wpływem temperatury oraz z uwzględnieniem czasu. Wyróżnia się następujące rodzaje obróbki cieplnej zwykłej: wyżarzanie, hartowanie, odpuszczanie, przesycanie i starzenie. Pozostałe obróbki uwzględniają dodatkowe czynniki chemiczne, mechaniczne oraz magnetyczne. Jedną z najbardziej precyzyjnych technik jaką tworzone są odlewy jest technika ciśnieniowa. Metal umieszczany jest w formie pod wysokim ciśnieniem, co powoduje, że dobrze przylega on do formy i nie powstają żadne nierówności.

Odlewanie ciśnieniowe to najlepszy sposób dokładnego odbicia formy, ze względu jednak na wymaganą profesjonalną maszynerię do umieszczania metalui stwarzania odpowiedniego ciśnienia, jest to też metoda najdroższa. Koszt całego procesu w dużym stopniu podnosi konieczność stwarzania formy po każdym odlaniu elementu. Wysokie ciśnienie razem z dużą temperaturą niszczy formę po odlaniu jednego elementu. Wyżarzanie jest zabiegiem obróbki cieplnej, który polega na nagrzaniu metalu do odpowiedniej temperatury, wygrzaniu w tej temperaturze oraz na ostudzeniu do temperatury otoczenia. Wyżarzanie wykorzystuje do zmiękczenia stali przed walcowaniem na zimno, usunięcia naprężeń materiałowych, modyfikacji struktury krystalicznej oraz zmiany właściwości fizycznych lub materiałowych. W zależności od zamierzonego celu wskazać można następujące rodzaje wyżarzania: wyżarzanie zupełne, normalizowanie, sferoidyzację, rekrystalizację, wyżarzanie odprężające, wyżarzanie ujednorodniające, grafityzację, stabilizowanie, odpuszczanie, wyżarzanie czyste, wyżarzanie do maksymalnej miękkości, wyżarzanie jasne, wyżarzanie kąpielowe i wyżarzanie płomieniem (>>link<<). Dzisiejsze odlewnie, w których tworzy się np.

odlewy ciśnieniowe to wielkie produkcje z ciężkimi maszynami. Do wytworzenia odlewów używa się przeważnie ok.4 stopów aluminiowych. Aby zagwarantować najwyższą, jakość stopu, skład materiału kontrolowany jest specjalnym urządzeniem. Potem przetapiane są w piecach. Ciekły metal zostaje później oczyszczony. Do formy wtryskiwane jest przy pomocy podbierakom. Gdy metal zakrzepnie to, co zostało stworzone, maszyna poddaje nasz element następnej obróbce. Kolejny rodzaj obróbki cieplnej to hartowanie, które polega na nagrzaniu surowca (metalu) oraz wygrzaniu go w temperaturze wyższej od temperatury przemiany, a następnie oziębieniu. Korzyścią hartowania jest wzmocnienie części, które są bardzo obciążone, dzięki czemu stają się odporne na wysoką temperaturę i stają się bardziej wytrzymałe. Hartowane materiały stają się ponadto lżejsze i mają wyższą odporność na zużycie.